پولیپ رحم اصطلاحا به توده هایی قرمز رنگ و لطیفی که در داخل رحم رشد می کنند گفته می شود. این پولیپ ها قطری حدودا یک سانتی دارند و به شکلی هستند که بتوانند در داخل رحم جای بگیرند.
متاسفانه بسیاری از خانم ها به دلیل اینکه با مشکل پولیپ رحم مواجه شدند، در بررسی ها و طی مراحل درمانی خود آشنایی کاملی با این بیماری دارند. در این مقاله قصد داریم اطلاعاتی در خصوص این بیماری خدمت خانم هایی که به هردلیلی آشنایی چندانی با این بیماری ندارند ارائه دهیم. امید است که آشنایی اجمالی با این بیماری بتواند نگاه دقیقی را در خانم ها ایجاد کند تا بتوانند در صورت بروز احتمالی این خطر برای خودشان به سرعت تشخیص داده و روند درمانی را در مراحل اولیه ابتلا آغاز کنند. در تمام بیماری ها یک نقطه اشتراک وجود و آن این است که هر بیماری هرچقدر سریع تر تشخیص داده شود و روند درمانی طی شود میزان موفقیت پزشک برای رفع و حل بیماری و کاهش عوارض بیماری افزایش می یابد.
پولیپ رحم اصطلاحا به توده هایی قرمز رنگ و لطیفی که در داخل رحم رشد می کنند گفته می شود. این پولیپ ها قطری حدودا یک سانتی دارند و به شکلی هستند که بتوانند در داخل رحم جای بگیرند. عوارض و یا مشکلاتی که پولیپ ها ایجاد می کنند این است که باعث خونریزی در خانم ها می شوند. دیگر عارضه ای که ناشی از شکل گیری پولیپ داخل رحم است، این است که ممکن است به علت جایگیری در مکان نامناسب رحم از بارداری جلوگیری کنند و مشکل نازایی را به وجود بیاورند. بسیاری از مواقع مشاهده شده مشکل زنان در عدم توانایی بارداری همین مساله پولیپ ها بوده است. یکی از خطراتی که شکل گیری پولیپ ها دارند این است که منجر به سرطانی شدن رحم شوند. در واقع به همین جهت است که مساله شکل گیری پولیپ ها بسیار جدی است زیرا که اگر منجر به به توده های سرطانی شوند دیگر درمان و رفع آنها قدری پیچیده تر می شود.
متاسفانه باید گفت تاکنون هیچ دلیل قطعی و صد درصدی کشف نشده است که بتواند ایجاد پولیپ را ناشی از آن دانست اما به هر حال عواملی در این موضوع دخیل اند:
پولیپ ها دو نوع هستند:
اگر پولیپ ها علائمی ایجاد نکنند، ممکن است نیازی به درمان نباشد. با این حال، اگر پولیپها باعث خونریزی شدید در دورههای قاعدگی شوند یا مشکوک به پیشسرطانی یا سرطانی بودن آنها باشند، باید درمان شوند. در صورت ایجاد مشکلاتی در دوران بارداری، مانند سقط جنین یا منجر به ناباروری در افرادی که می خواهند باردار شوند، باید برداشته شوند. اگر پولیپ بعد از یائسگی کشف شد، باید برداشته شود. (به این عمل پولیپکتومی می گویند.)
روش های درمانی شامل موارد زیر است:
داروها: داروهایی که به تنظیم تعادل هورمونی کمک می کنند، مانند پروژستین ها یا آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین، ممکن است به عنوان یک درمان موقت استفاده شوند. این داروها به تسکین علائم کمک می کنند. با این حال، علائم معمولاً پس از قطع داروها بازمیگردند.
هیستروسکوپی: این روش ممکن است به عنوان یک روش درمانی نیز استفاده شود. در درمان، پزشک ابزارهای جراحی را از طریق هیستروسکوپ وارد می کند تا پولیپ های پیدا شده را از بین ببرد.
کورتاژ: این روش ممکن است همراه با هیستروسکوپی انجام شود. در حالی که از هیستروسکوپ برای مشاهده داخل رحم استفاده می کند، پزشک از کورت برای خراش دادن پوشش داخلی و برداشتن پولیپ ها استفاده می کند. پولیپ ها ممکن است به آزمایشگاه فرستاده شوند تا مشخص شود که آیا خوش خیم یا سرطانی هستند. این روش برای پولیپ های کوچکتر موثر است.
اگر پولیپ را نتوان با روشهای دیگر برداشت، یا اگر پولیپها سرطانی باشند، ممکن است جراحی اضافی لازم باشد. در مواردی که سلول های سرطانی در پولیپ های رحم یافت می شوند، هیسترکتومی، یک روش جراحی که در آن کل رحم برداشته می شود، ممکن است ضروری باشد.